Lucky day #8 #Laugh

Het was een vermoeiende maar lucky week.

De week van het zevende klavertje: laugh!

Die hadden we nodig, want er gebeurde wel erg veel tegelijk!

De drie nieuwe klavers schoten in een zeer hoog tempo uit de grond.

'Passie, humor en vrede' streden samen om extra zonlicht en aandacht.

Het is juni, maar het regende en het was veel te druk!

En oh, wat verlangde de eerst vijf klavers naar vrede en rust!

Zij groeide en bloeide al zo lang.

De aarde raakte bijna uitgeput.

HOPE - FAITH - LOVE - LUCK - HEALTH - PASSION - LAUGH - PEACE

Mijn lief was jarig en we gingen samen uit eten.

Het bleek dinerweek en ik kon niet voor hem kiezen:

tussen overheerlijke wijnen en de Indiaase keuken!

Dus gingen we gewoon naar beide, twee avonden achter elkaar!!

Niet koken, niet opruimen en even niets moeten.

Daar werden we beide heel erg blij van!

Blij werd ik ook van mijn cadeaus voor mijn lief.

Ik vind geven namelijk ook heel erg leuk.

Hij houdt gelukkig ook van krijgen.

Hij kreeg een zeefdruk van de 'Tree of life'.

Adem om te happen en zuurstof om te leven.

De bescherming van ons leven, de dieren, de natuur: de boom!

Van dichtbij zie je allemaal 'rubberstempels' van dieren.

Het begin of einde: levenslijnen: de ark van Noach. 

Ik werd er blij van en mijn lief gelukkig ook.

We plantte geen boom.

Maar we spraken over levensverzekeringen met de bank.

De bank werd verbouwd en we werden verwezen naar het dorp van onze jeugd.

We bleken beide daar onze eerste (en huidige) rekening afgesloten te hebben.

We sloten er nu eentje samen af!

Ik verdronk in een zee aan herinneringen in plaats van dozen in te pakken.

Maar deze enorme inefficiënte vorm van inpakken, bracht ons wel iets nieuws.

Iets waarvan we niet wisten dat ik het had:

in een mapje vol oude schoolrapporten van toen ik 14 jaar was.

Ik moest echt heel hard om lachen!

Een prachtig verjaardagscadeau voor mijn lief.

Ook hij niet wist niet (meer) van haar bestaan.

Maar herkende haar meteen!

'Hope and faith' waren inmiddels beide al lichtgroen geworden.

Ze hadden hun waarden waar gemaakt en bezweken snel achter elkaar.

(Nee, ik heb er geen foto's van gemaakt.)

Maar dat 'love' bleef bloeien was duidelijk.

Want ik vond een klein zelfgemaakt boekje.

Dertig jaar bewaard.

Van aan elkaar geplakte briefjes die mijn lief en ik naar elkaar schreven.

Tijdens de lessen 'natuurkunde' op de MAVO.

Precies in deze periode, maar dan dertig jaar geleden.

Rond onze verjaardagen!

Schaterend van blijdschap liep ik door mijn huis.

Ik wist van haar hele bestaan echt niets meer af.

Laat staan dat ik het bewaard had.

Over levenscirkels gesproken!

Eigenlijk zou er een gouden lijst om heen moeten!

Maar ingelijst heb ik haar!

Ook mijn lief moest verbaasd lachen!

Om dit kleine wonder.

Het leven kent vreemde wegen en sprongen!

Lachen moest ik ook toen ik de officiële uitnodiging kreeg.

Voor mijn Viva Voce bij de Business School Nederland.

8 juli a.s. studeer ik af!

Gaat het dan toch voor de zomer lukken?

Glimlachen moest ik om onze nieuwe boekenkast!

Die op tijd klaar is voor de verhuizing.

Welke kleur zal ik haar verven?

En wat zullen mijn boeken er mooi in op kleur staan!

Niet vergeten mijn verbaasde lach toen ik donderdag naar mijn werk reed.

Van Noordwijk door Sassenheim om kwart over zeven 's morgens,

 (en dat is op zich al een lach waard...),

langs mijn lief en ons nieuwe huis, 

waar ik onverwachts al deze busjes zag staan:

Ze waren er eerder dan afgesproken!

's avonds stonden de eerste contouren er al.

Mijn toekomstige atelier en de chillrooms voor de kinderen!

Deze week werd afgesloten met een BBQ in onze tuin met m'n oud collega's.

Wat hebben we gelachen en genoten tot in de late uurtjes!

 Glimlachen moet ik om al de lieve cadeautjes die ik van ze kreeg.

Een 'moodkastje' vol persoonlijke verhalen.

Die ik met een ieder van hen deelde.

De hele avond cadeautjes uitgepakt. 

Vervolgens de collega gezocht van wie ik dacht dat die het gegeven had.

Gelach natuurlijk als ik het goed of juist niet goed had.

Vervolgens kreeg ik een persoonlijke verhaal bij het cadeau.

Terwijl het feest rondom gezellig door bakte en borrelde.

Blij was ik vandaag toen ik het laatste cadeautje voor mijn vriend kreeg.

Na maar liefst vijf UPC briefjes dat het bezorgen nog niet gelukt was...

Mocht mijn oudste gelukkig in Noordwijk zijn handtekening zetten!

(Terwijl ik druk met de verbouwing bezig was.)

Want 'peace' is helaas nog niet in zicht.

Vandaag is de verhuizing en verbouwing echt begonnen.

Met 'alle gedoe' die daarbij hoort.

Voorlopig geniet ik even van al het moois van afgelopen week.

Enne geluk wordt alleen maar mooier, als er af toe ook iets niet goed gaat!

Enne collega's ZHN, meer dan bedankt!

Ik hoop ook in de toekomst met jullie te mogen blijven delen, uitwisselen en lachen!

xxx :-)

HOPE - FAITH - LOVE - LUCK - HEALTH - PASSION - LAUGH - PEACE