ONTSPULLEN

ONTSPULLEN

Ik ben dol op boeken over ontspullen.

Het liefst koop ik ze allemaal...

Waarmee dus gelijk de kern van het probleem duidelijk is!

Ik weet nog hoe het voelde toen ik zelf weer opnieuw begon.

Op mijn 36ste. Zonder tafel, stoelen, lampen of servies.

Kamperen in een leeg huis met drie kleine kinderen.

De nieuwe buurvrouw die een (oerlelijke) lamp bracht.

Aangezien ze ons kaarslicht zo zielig vond.

Maar ik was helemaal niet zielig.

Ik voelde mij zo f* vrij en creatief.

De muren behangen met vingerverf schilderijen van de kids.

Want dat kocht ik wel: vingerverf. 

Aangezien ik ook geen tv had.

Heerlijk vond ik het.

Een leeg palet lag voor mij.

Maar oh, nu is mijn huis zo dichtgeslibt.

Ondanks het lezen van al die boeken.

Ben ik zo gek op spullen.

Het is een beetje zoals dit kunstwerk hieronder.

Dat ik ooit in een museum in Praag zag.

Het neemt langzaam alles over...

Zo raakte ik zelfs gehecht aan die lelijke lamp.

Die ik toen van die lieve buurvrouw kreeg.

Met gouden koperen draken erop. 

Ik denk nog weleens aan die draken. 

Ze staan symbool voor geluk...

Ik heb nu geen energie om te ontspullen. 

Marktplaats of de kringloop maken mij al moe bij de gedachten. 

Zal ik gewoon het huis verkopen met alle spullen erin?

Al zit ik wel serieus na te denken over zo'n minibieb in de tuin.

Ik zag laatst deze twee geweldige exemplaren op Etsy.

Alleen mijn grootste zorg is dat mensen er hun oude boeken dan weer inzetten… Bestaat er ook iets als een Ik denk weggeef bieb?

NB. Morgen is het vast weer over. 

Want oh wat ben ik gek op ons huis. 

Maar soms...

Amsterdam 1/2 marathon

AMSTERDAM '21

Ik houd van Amsterdam. 

Ik schreef er jaren geleden al een blog over.

Het is een liefde die nooit meer verdwijnt.

De kunst en inspiratie overal. 

Ik woonde en werkte er en liep er mijn eerste lange duurloop.

De dam tot damloop en mijn allereerste 1/2 marathon.

Al was het niet erg dat de marathon dit jaar door corona weer niet door zou gaan.

Ik had last van blessures en had niet goed getraind. 

Onverhoopt kwam het bericht in mijn mail: de 1/2 marathon ging wel door!

Ik dacht weet je, ik ga alleen het startbewijs halen.

Het is zo fijn om even in Amsterdam te zijn.

Al is het alleen om even de sfeer te proeven…

Hoe fijn was het door te stad te lopen.

Samen met al die blije mensen.

Met hun startbewijs in hun tasje.

Als motorrijders knikte we elkaar glimlachend gedag.

Hoelang mocht je er eigenlijk maximaal over doen?

Ik hoefde geen PR. Ik zou toch ook een klein stukje kunnen lopen?

Big journeys begins with smal steps. ;-)

En hoe leuk was het!! 

Blij ei!

WINTER 2021

BIJNA WINTER

Ineens is de herfst alweer bijna voorbij. Het groen is bruin.

De bladeren gevallen. De bomen kaal.

 Ik huurde een kamer. In een prachtig landhuis

Dat de tijd had weerstaan. Met hoge ramen met glas in lood.

 In Wenum Wiesel. Wat voor mij klonk. Als een gedicht.

Als een personage uit Harry Potter. Kortom iets magisch.

Dat viel wel mee, want samen met mij, logeerde ook een groep jonge Delftse studentes.

Waardoor de kale planken kraakte en de zachte muren zuchtte.

Alleen dompelde zij zich in de drank.

En ik mijzelf in het bos. 

Wat is er mooier. 

Dan baden in het bos? 

In het gouden zonnelicht. 

Ik voelde mij zo blij en vrij.

Bijna schuldig in corona tijd.

De natuur is ook heel mooi.

Ik liep tot dat het donker werd. Dat was al vroeg...

Hoe donker kan het buiten zijn. Kon ik maar teleporteren dacht ik.

Toch hield ik vol. Want na het donker is er altijd licht.

Ook als je telefoon is uitgevallen en je het pad niet meer kan zien.

In de ochtend vond ik een fles wijn voor mijn slaapkamerdeur.

Met een lief excuus briefje van de Delftse dames.

Ik voelde mij eventjes heel oud.

Ik heb de fles maar aan mijn dochter gegeven. 

 

The rain in Spain falls mainly on the plain

Terwijl de regen vandaag naar beneden valt.

Na een aantal zonnige weken.

Denk ik ineens terug aan Spanje.

Soms kom je op een plek.

Waar je gelijk zo verliefd op raakt.

Het onverwachte is toch altijd het mooiste.

Zo'n vier jaar geleden ging ik voor het eerst op yogaweek.

Zonder enige ervaring, samen met vriendinnen.

Ik had niet eens opgezocht waar we heen gingen.

Ik vond het vooral leuk om met hen weg te zijn.

Ik kwam echter terecht bij de mooiste bed & breakfast ever!

Een prachtig ingericht huis vo kleurrijke details.

Een enorme bonte vintage verzameling.

Super lekkere vegetarische maaltijden!

Zelfs de yoga bleek - na even doorzetten - prettig te zijn!

Zo prettig, dat we daarna ieder jaar op yogaweek gingen.

Steeds weer naar een andere plek. 

Elke yogaweek weer bijzonder op haar eigen manier.

Ik zocht nooit van te voren op waar ik heen ging.

Want het kwam steeds weer goed!

Het leuke is dat het niet bij yoga vakanties bleef.

Ik begon ook zelf naar yoga te gaan.

In een periode waarin ik niet goed in mijn vel zat.

Werd (yin)yoga zelfs één van mijn belangrijkste bezigheden.

Maar toen kwam corona.

Door corona viel alles stil.

De reisjes en het samen zijn met vrienden.

Zelfs de yoga-school sloot haar deuren.

Toch had dat stil vallen ook iets fijns.

Ik hoefde niet meer weg voor retraite.

Het leven zelf werd ineens mindful.

Ik hoefde mijn rust niet te verantwoorden.

Ik deed niet veel. Ik rommelde wat in de tuin.

Ik vond dichtbij huis een leuke nieuwe baan.

Nu de sportschool weer open is.

Ik weer op reis mag.

Mag afspreken met vrienden.

De mondkapjes af gaan. 

Mijn baan steeds leuker wordt.

Het leven zijn ritme weer krijgt.

Merk ik dat ik veel minder wil.

Zoek ik nog steeds de rust.

Kan ik genieten van dat wat er is.

Dat wat er was en dat wat komt.

NB. 

Ik vond het heerlijk om weer eens een blog te maken.

Al deze foto's maakte ik overigens tijdens ons yogaretraite in 2017

Mocht je belangstelling hebben:
Ik ging op yoga retreat met: www.yogabeach.nl
Informatie over de bed & breakfast vind je op: www.123ole.nl

herfst 2020

het is herfst - de schoonheid ligt

aan onze voeten - zie mij!

 roept ze - ik ben er

voor jou - en schitterend

het is lastig - echt - te zien

druk - in lijf en hoofd

corona - of een nieuwe president

dove ogen wandelen - blinde oren praten

rode hoeden - schitteren in het groene gras

prinsjesdag - in het bos

kijk naar mij  - kies voor ons  

kies voor jij - staat in hun reden

brailletekens - op hun hoeden

 zwarte inkt - in hun zwammen

voor wie wil lezen - wie kan voelen 

voor wie wakker is

appt en zappt - het magische bos

groeiend en stervend - door de seizoenen heen

spiegelt zij ons - verleidt zij ons

tot rust - schoonheid - en bezinning 

 

Deze foto's maakte ik vorig jaar oktober op de Veluwe. 

Ik maakte een (hele lange) wandeling van zonsopgang tot zonsondergang.

Een zogenaamde medicijn of meditatiewandeling.

Het was een uitzonderlijke mooie dag, in een zeer regenachtige maand.

Nadat de zon onderging (en ik bijna bij mijn auto was) stortte de regen weer naar beneden.

Soms sla je een pad in, zonder dat je daar bewust van bent,

soms sluit een weg zich, terwijl je er graag doorheen zou willen.