Zeeman fotoshoot

- ZEEMAN FOTOSHOOT -

Een paar weken geleden kreeg ik een berichtje van de Zeeman.

Op mijn Instagram account. 

Dat de Zeeman ons huis mooi vond.

Of ik wilde meedoen aan hun nieuwe campagne?

Verbaasd klikte ik op hun link.
In verwachting daar spam aan te treffen.

Maar daar zag ik tot mijn verbazing het volgende plaatje.

Met daarop (rechtsonder) ons eigen huis!

Natuurlijk weet ik dat dat kan gebeuren.

Dat je foto's gebruikt worden zonder dat je het weet.

Maar een beetje raar voelde het toch wel.

Zeker door zo'n groot bedrijf.

Hoewel aan alles te zien was.

Dat ze niet 'thuis' waren met Instagram.

Dus ook niet met de bijbehorende spelregels.

Net zo min als met de interactie.

Die Instagram zo leuk maakt.

Want toen we - ik en nog een iemand anders - reageerden,

op het feit dat er geen enkele bronvermelding bij stond.

Kwam er geen enkele reactie meer terug.

Daarnaast - een mens zit toch vreemd in elkaar -.

Voelde ik mij toch ook een beetje gevleid.

Dus bezocht ik hun website.

Om opnieuw een foto (linksonder) van ons huis tegen te komen.

Ditmaal in het Zeeman geel met blauw...

Het bleek een soort van wedstrijd te zijn.

Waarbij je foto's van je huis en gezin moest uploaden.

Ze zochten niet alleen een leuk huis.

Maar ook iemand met verrassende ideeën.

Ik vroeg mij af hoe verrassend die mochten zijn...

Maar mijn nieuwsgierigheid was gewekt.

Dus vulde ik het inschrijfformulier in.

Want het was mij inmiddels wel duidelijk.

Dat ze mijn huis in ieder geval een leuk huis vonden.

Daarnaast: ik houd van Zeeman.

Begin dit jaar heb ik op Instagram,

een lofzang gehouden over hun voorjaarscollectie.

Ik had er zelfs een hashtag (#Zeeman) bij gezet!

Geen wonder dat ze mij gevonden hadden...

Toen ik mijn Instagram foto's van 2014 eens kritisch bekeek.

Ontdekte ik zelfs dat de onderwerpen zich grotendeels,

 rondom de tafelkleden van de Zeeman hadden afgespeeld! 

Nou komt dat natuurlijk door die flamingo's.
Waar ik zo ontzettend gek op ben.

Ik schreef in het voorjaar zelfs een flamingo-blog.

Die roze flamingo's al of niet in combinatie met ananas.

Hebben echt een waanzinnige aantrekkingskracht op mij.

Je krijgt er toch een 'tropisch eiland gevoel' van.

Ook al stort de regen met bakken naar beneden.

 Flamingo's samen met ananas en meloen…

Flamingo's en andere vreemde vogels...

Flamingo's met bloemen of rode kersen.

Kortom, die flamingo's passen overal bij.

Tja, en dan die rode appels.
Daarvan dacht ik eerst.
Dat het rode kersen waren.

Ik werd zelfs getipt via een tag op Instagram.
@redcherryrodekers: 'ze hebben nu ook kersenkleden'.
Ja, en toen moest ik die ook hebben.
Ik kon niet anders.
Dus ik weer op weg naar Zeeman.

De prijs was het probleem niet.
Daarnaast bleken die kleden.
Reuze praktisch met zes kinderen.

\

En zeer multifunctioneel met een creatieve moeder.

Want naast eten, konden er ook ballen op worden gekleid...

En dan die citroenen...

Die hadden weer iets weg van een doorgesneden ananas.

Wat weer met die flamingo's te maken had.

Daarnaast waren ze lekker fris...

Kan je het nog volgen?

Hoe dan ook.

Een paar dagen later ontving ik een mailtje van de Zeeman.

Die ik niet zag, want een mens moet ook werken.

Het was ook erg druk.

Toen een telefoontje, nou ja, een voice mail, 

want ik was aan het werk, dus in gesprek, 

toen nog eentje… dus belde ik terug vanuit de auto.

Ik zat bij de eerste selectie.

Of een fotograaf met mij mochten skypen.

Nou is skypen echt iets anders dan Instagram.

Want bij Instagram kan je gewoon een foto maken.

Van een prachtig hoekje.

Terwijl ernaast een hele grote berg troep ligt.

Maar niemand die dat ziet.

Net zomin als ze jou zien.

Al sta je in de file foto's van drie dagen geleden te posten.

Al lig je om 16.00 nog ongewassen in je bed te stinken.

Op de foto zul je daar niets van merken.

Maar skypen…

Zei u nu skypen?

Dus hield ik dat weekend een zware winterschoonmaak.

Alsof het voorjaar net was begonnen.

Ik stapelde alles bergen hoog op in de garage.

Want zelfs met skype hoef je niet overal te komen!

De kerstboom mocht er niet in.

De stoffige kerststal al helemaal niet.

De kinderen kregen beweeg, drink en eetverbod.

Vele gele zeemansdoekjes gingen er doorheen.

Toen was ik er klaar voor!

Ik skypte 1,5 uur met de alleraardigste fotograaf.

Ze was enthousiast en ik werd het ook!

Precies in mijn vakantie wilde ze komen voor een fotoshoot.

Dat kwam ontzettend goed uit.

Tot ik een mailtje en telefoontje kreeg.

Dat ik nog steeds in de wedstrijd zat…

Dat ze langs kwamen voor proeffoto's…

De echte shoot zou pas in januari zijn.

Het was voor hun voorjaarscollectie.

Toen gaf ik het op.

Het was onmogelijk om ons huis zo lang foto proof te houden.

De kerstboom mocht komen.

De fotograaf ook.

Ze kwamen met drie en een kwart.

Twee fotografen en een styliste en een aller schattigste baby.

Die er gelijk met een stukje plint vandoor ging…
Want voor instagram, skype en pubers, 
hoeven die niet vast te zitten.

De styliste dook meteen in mijn kledingkast.

Voor een frisse voorjaarslook...

Die ik volgens de fotograaf gelukkig al aan bleek te hebben.

Dat was prettig, want daar had ik over nagedacht...

Het regende buiten en de baby was nog klein.

Dus liepen we niet door de tuin maar (oh jee…) via de garage!

Ze waren nog steeds enthousiast...

Ze wilde er ook wel een paar van onze pubers bij.

Die het enorm cool vonden om voor Zeeman te poseren…

Nou ja, niet allemaal…

Maar gelukkig zijn sommige ook heel nieuwsgierig.

En nu is het wachten.

Of de Zeeman de proeffoto's goed vindt.

Zo ja, dan worden in januari de foto's gemaakt.
Zo nee, dan zijn we een leuke ervaring rijker.

Dus wie weet staat ons huis in februari in de folder.

Hangt zij in de winkels of verschijnt zij zelfs op tv.

Misschien ook niet.

Ik weet trouwens nog niet hoe hun voorjaarscollectie eruit ziet.

Er zitten in ieder geval geen flamingo's in...

Maar ik begreep wel veel roze.

Laat dat nou net mijn lievelingskleur zijn!
Zouden ze ook tafelkleden hebben?

Merry Third Christmas Day!

Kerst

dec '14

- derde kerstdag -

Het is alweer derde kerstdag.
Het vreemde met kerst is.
Dat het altijd zo lang duurt.
Voordat ik in de stemmming ben.

En als ik dan in de stemming ben.
Is het alweer derde kerstdag...

Gelukkig ben ik daarin niet alleen.
Zelfs de sneeuw viel dit jaar op derde kerstdag!

 

 

Zo begon ik de kerst laat dit jaar.
Met enkel een paar witte ijsberen.
Wat nep sneeuw (van waskorrels en wat digitale).
Omdat het in mijn hoofd al genoeg sneeuwde.

En met wat Lucky Fish natuurlijk.
Omdat een beetje geluk altijd fijn is.

Aan een boom moest ik al helemaal niet denken.
Ik was al blij dat we Sinterklaas hadden gered.
Met blije en tevreden kinderen.
Wat we overigens ook op 7 december vierden...

Ook verkoop ik voor het eerst mijn keramiek.
Waardoor er naast werk en gezin.
Weinig tijd bleek voor kerstversierselen.

Hoewel een boompje in onze veranda mij wel wat leek.
Het liefst een pastelroze met witte sneeuw op haar takken.

Hoewel dat natuurlijk een absolute zinloze gedachten was.
Want wie gaat daar nu zitten in de kou?
Maar een mens heeft soms zo zijn dromen...

Toen het tuincentrum zijn kerstbomen al in de sale deed.
Dus de kerst commercieel gezien al op haar eind liep.
Bracht ik toch maar bliksem bezoek aan het tuincentrum.
Op zoek naar 'iets kersterigs' voor in huis.

Zo kwam ik in het bezit van een kunstboom (met 70% korting).
Compleet met lichtjes erin voor: in de veranda…
Vraag mij niet waarom.

Ik spoot er twee spuitbussen roze verf op leeg.
Maar de groene boom weigerde roze door het leven te gaan.
Zij absorbeerde de frisse roze verf als natte grijze sneeuw.
Je weet wel, sneeuw waar veel te veel mensen door gesjokt hebben.
De frisse boom veranderde in een plakkerige grijze suikerspin.

Je begrijpt het, met de kerstsfeer wilde het dus niet lukken.
Dus voegde ik er maar weer wat frisse digitale vlokjes aan toe.

\

's Avonds zag het er trouwens best wel heel gezellig uit.

Onze kerstveranda.

Vanuit mijn studio. 

Maar ja.

Kerst is een familiefeest.

En vanuit huis.

Zie je de hele veranda niet...

  'We willen wel een beetje kerst.'
Zeiden lief en kids.

Dus zorgde ik voor nog meer sneeuw...

Maar toen zag ik hem.
Bij de Hema.
Het was liefde op eerste gezicht.

Het was de laatste.
Maar mijn eerste…

Sneeuwwitte kerstboom!

Dus klom ik de zolder op voor de kerstballen.

Met de ballen kwam ook Rudolf's rode neus tevoorschijn!

En als vanzelf de kerststemming!

Het leek mij ineens geweldig.
 Om alle mooie 'ballen' op kleur te hangen.
Net zoals de boeken in de boekenkast: van wit naar zwart.

Gelukkig vond mijn lief.
Dit ook een goed idee.

Waardoor het een super strakke kabel werd.
Onze eigen 'kerstballententoonstelling'.
Een paar dagen voor de kerst!
Was het kerst!

\

 

We vierden kerstavond bij onze buren,
1ste kerstdag bij mijn ouders met broer/schoonzus,
2de kerstdag thuis met onze kinderen en schoonmoeder.

En nu is het dan ineens derde kerstdag…

And it beginning to look a lot like… 
old and new!

Wens jullie een prachtig 2015 toe!!