In de ban van Instagram

INSTAGRAM

Het zijn meer dan drukke weken.

Waardoor het van bloggen even niet kwam.

Deadlines vlogen mij om de oren en de griep trok aan de andere kant.

Daarbij moesten er verjaardagen worden gevierd.

Het huishouden worden gedaan.

En is ook ons huis nog steeds niet op orde.

Afijn, daily life maar dan net een onsje teveel…

Ondanks de drukte raakte ik in de ban van Instagram.

Misschien ook wel dankzij.

Facebook was wat slaperig geworden.

Twitter wel heel erg werk.

Bloggen weer erg bewerkelijk.

Maar Instagram bracht iets nieuws, iets luchtigst en iets creatiefs.
Waardoor je even niet met je hoofd hoeft bezig te zijn.

Verder ben je met een eenvoudig fotootje gelijk klaar.

Gewoon gemaakt met de Iphone in plaats van met mijn zware Nikon.

Het blijkt een ideale manier om jezelf creatief uit te kunnen drukken.

Klik, klaar en nog gelijk reactie ook :-)

Ineens veranderde mijn wereld in kleine vierkante fotootjes.

Een beetje vage plaatjes met een witte rand er om heen.

De kwaliteit van de fotootjes is duidelijk minder scherp.

Maar op zo'n klein telefoonschermpje zie je dat toch niet.

Gewone dagelijkse dingen worden - door die kleine fotootjes - ineens bijzonder.

Alles (strand, fruit, bloemen e.d.) is plots een mogelijk object.

Soms zelfs meerdere keren: 'van in de knop tot in volle bloei'.

Maar vooral ook de foto's van andere Instagrammers zijn leuk.

Langzaam ontdek ik steeds meer mensen die houden van dezelfde stijl, 

qua wooninrichting, design, kringloop, vintage, do it yourself, humor e.d.

Maar natuurlijk weer net iets anders.

Waardoor je nu juist in de lach schiet of geïnspireerd raakt.

Of zij op hun beurt weer door jou geïnspireerd worden.

Grappig is het als plots ook andere mensen bloemen in oude wasschalen gaan zetten :-)

Ook zelf zat ik ineens een 'woordbanner' te bedenken en in elkaar te zetten.

(Nadat ik vele andere woordbanners op Instagram voorbij had zien komen…)

Een mens is eigenlijk een vreemd wezen!

Kortom, een ander inspireren en zelf geïnspireerd raken.

Dat is wat voor mij sociale media echt tot sociale media maakt.

Want het gaat niet om de fotografische kwaliteit van de foto.

Of de foutloos gespelde zin.

Het is de interactie die de foto teweeg brengt.

Waardoor een luchtballon (die je in de file op de foto zet) ineens een schilderij wordt.

Je eenzame thuiswerkplek ineens een hippe thuiswerkplek wordt.

Je kopje thee met 'Alice in wonderland' wordt vergeleken.

Je extra stimulans hebt om in het weekend eindelijk dat meubel te verven.

Dat je al zolang eigenlijk een kleurtje wilt geven.

Ach en er komt vast weer een tijd dat Instagram ook weer over is.

Maar voorlopig geniet ik ervan.

Instagram(mers) bedankt!

HOUSEWARMING #5 #Computercorner

HOUSE WARMING #5 #Computercorner

Dit is het vijfde deel in de serie: house warming.

In deze serie geef ik 'n rondleiding door ons huis.

Een virtuele housewarming, helaas zonder hapjes en drankjes.

De eerste delen gingen over de:
1. gang (druk hier)
 2. eetkamer (druk hier) 
3. zitkamer (druk hier)
4. keuken (druk hier)

Deze keer nemen we een virtueel kijkje 'bij de computer'.

Waarmee we dan de hele huiskamer gehad hebben.
Wat ook wel weer prettig is, want dan is er weer ruimte voor iets anders.

De computerruimte zit precies tussen de zitkamer en de keuken/eetkamer in.
Links zit de zachtroze huiskamermuur en rechts de grijszwarte keukenmuur. 
In het midden zit dus deze mintgroene hobbyruimte.

Waar muziek wordt geluisterd (op de computer) en gespeeld (op de piano).
De girls domme series/films kijken met koptelefoon op, zodat wij ze gelukkig niet kunnen horen.
Waar gewerkt, gestudeerd en de administratie gedaan wordt.

Ooit heeft hier de oude keuken gezeten. Deze zit nu dus rechts in de uitbouw.
Je ziet de grote groene pompom nog net boven de kookboeken in de keuken uitsteken.

Er is echter iets bijzonders gebeurd.
De computerruimte heeft er namelijk nog nooit zo netjes uit gezien!
Eerlijk gezegd weten we dan ook niet hoelang we dit nog zullen volhouden.

Deze ruimte heeft namelijk de neiging om zich te gedragen als een grote kast.
Waar we alle post, kranten, administratie, schoolspullen, tassen e.d. in kwijt kunnen.
En alle andere spullen waarvan we niet weten waar we ze anders moeten laten.

(Probleem was: deze kast had geen deur om dat alles aan het oog te onttrekken.)

Sinds de ruimte is opgeruimd is echter iedereen alles kwijt…

Eerlijk gezegd is er nu in het midden van de huiskamer (achter de roze bank),
 een nieuwe hoop aan het ontstaan. Alsof er een grote mol onder het parket is gekropen.
Maar ja, die zet ik natuurlijk niet op de foto.
Daarom houd ik zo van virtuele housewarmings.

Sinds de kast een ruimte is geworden ben ik in huis wel genadeloos populair.
Aangezien iedereen aan mij vraagt waar alles is gebleven.
Want ondanks alle prachtige opbergdozen, kasten en laatjes.
Kan helaas niemand meer iets vinden.

De schuld van deze opgeruimde ruimte komt eigenlijk door Instagram.
Sinds kort ben ik daar ook actief op en dat is erg inspirerend.
Om te zien hoe anderen ook met hun huisinrichting bezig zijn.
En om reacties te krijgen op je eigen 'interieurgerommel'.

Op Instagram zag ik ook dat er een nieuwe limited edition collectie bij Ikea kwam.
BRAKIG heette die collectie, enne, oh, die vond ik zo ontzettend mooi…

Wat zijn ze toch vreselijk slim daar bij Ikea.
(Of ik ontzettend onnozel.)
Want ik kon niet wachten tot die collectie in Nederland uit kwam.

En toen die uit kwam ging ik er dan ook onmiddellijk naar toe.
Samen met de oudste dochter van mijn lief.
Die ook erg gek op pastelkleuren is.

Het bleef zelfs niet bij die ene keer.
Er kwamen pastelstoelen, krukjes, lampjes en dozen.

Tja, en die moesten een plekje krijgen.
Dus toen kwam er een bijpassende pastel groene muur.
En pompoms en (de eerder met mijn dochter gemaakte) vlaggetjes.

  Vroeger wierpen we altijd een geërgerde blik in deze hoek.
Tegenwoordig beginnen we te glimlachen.
Zelfs als iemand weer iets kwijt is…

HOUSEWARMING #4 #Kitchen

HOUSE WARMING #4 #Kitchen

Dit is het vierde deel in de serie: house warming.

In deze serie geef ik 'n rondleiding door ons huis.

Alsof het een virtuele housewarming betreft.

De puinhoop heb ik naar het midden van de huiskamer verschoven.

En nee, ik heb er geen foto van gemaakt.

Dat is het grote voordeel van een virtuele house warming :-)

De eerste delen gingen over de 'gang" (druk hier), 'eetkamer' (druk hier) en de 'zitkamer' (druk hier).

Deze keer nemen we een virtueel kijkje in de keuken.

De keuken ligt aan de tuinkant van het huis.

Wat lekker makkelijk is als de zon schijnt en we buiten op het terras kunnen eten.

Daarnaast is het leuk om de kinderen te zien (trampoline) springen, als je staat te koken :-)

Of kan er iemand kletsend aan de bar hangen.

Niet dat dat gebeurd, tegen etenstijd hangen alle kinderen meestal apathisch voor een scherm…

En zijn mijn lief en ik samen druk bezig om het eten en de tafel gelijktijdig gereed te krijgen.

Maar verder zijn ze allemaal heel lief.

De stijl van de keuken is heel strak.

Eerlijk gezegd, niet helemaal mijn stijl.

Hoewel dat natuurlijk een smaak kwestie is.

Maar zelf denk ik dagelijks met weemoed terug aan mijn oude keuken.

Met mijn roze SMEG koelkast, Italiaanse Boretti (vijfpits!) gasfornuis en super grote oven, 

de afgebrokkelde zwart-witte tegelvloer, de witte romantische kastjes en de schouw met houten rand.

 -> druk hier voor mijn oude keuken (vorige huis)

 -> of hier (oude keuken)

De ruimte en het licht (en vooral mijn lief) maken dat alles weer (een beetje) goed

Mijn pannenrekken zijn overigens wel mee verhuisd en hangen nu hier prachtig voor het raam.

De bovenkastjes hebben we verwijderd en de muur donkergrijs geverfd.

We hebben er vervolgens (door ons zwartgeverfde) planken (van Ikea) opgehangen.

Waar op de bovenste plank 'onze' vogelfamilie voor het eerst heeft mogen overwinteren.

Nog steeds zitten ze er warmpjes bij. 

Eerst zaten ze een verdieping lager.

Maar ja, het is toch handiger om dagelijks snel bij het servies te kunnen.

Dus hebben we er een derde plank boven gehangen.

De flamingo is toen naar de kast bij de eettafel gevlogen, zodat hij af en toe zijn nek kan strekken.

De anderen zijn toch wat meer bij hun eigen soortgenoten gaan zitten.

Hoewel de samenstelling nog regelmatig veranderd. 

De vogels kunnen nu net boven het rek uitkijken.

Zodat ze nog goed zicht hebben op de tuin en de blauwe lucht.

Hoewel ik liever niet heb dat ze uitvliegen.

Ik vind het wel een kleurrijk gezelschap zo!

Inmiddels is het een gezellige leefkeuken aan het worden.

Waar ik vaak in te vinden ben.

Want ik houd erg van koken en lekker eten.

Net als mijn lief trouwens.

De meiden bakken er overigens ook vaak (muffins, cake en brownies) in.

De jongens zijn momenteel vooral dol op de inhoud van de koelkast, de snoep- en koektrommel.

 Zelf kan ik uren aan tafel bladeren in kookboeken en dromen over wat ik van plan ben te gaan koken.

Wat ik op die dag zelf overigens meestal niet meer doe!

Omdat ik door al dat lezen vaak al het gevoel heb gekregen dat ik heb gekookt….

Maar ook omdat:

 - de kinderen veel zaken ook niet echt lekker vinden;

- het teveel werk is om het voor acht personen te maken;

- we de juiste spullen niet in huis hebben;

- de kinderen eerder weg moeten en er te weinig tijd is;

daardoor komt het er niet altijd van.

Want dat is wel belangrijk.

Om de tijd te hebben.

Zodat je werkelijk 'soulfood' kan koken.

Want dat is altijd lekker :-)

Mijn lief vindt het overigens grappig om de borden net niet op volgorde te leggen.

(Zie hieronder.) Dat begrijp ik wel. Is ook enorm grappig…

Je zult een vriendin hebben die alle dames een roze bord geeft en alle heren een grijze.

Hoewel, ik vraag mij eerlijk gezegd af of ze dat ooit is opgevallen…

Zelf dekken ze in ieder geval compleet willekeurig. 

Gelukkig maar. (Ze gebruiken overigens het liefst de plastic bordjes uit de la…)

Verder kan ik ook periodes helemaal 'gek' zijn van bepaald eten.

Zo ben ik momenteel in de ban van smoothies.

Om mijzelf een extra energie boost te geven.

Hoewel groene smoothies soms wel erg groen zijn.

Daarom voeg ik vaak nog wat mango aan het recept toe, om hem echt lekker te maken.

(Ik stond ooit met de tent op de camping naast een stel dat ook gek was op smoothies. 
Ik kan je vertellen, dat is niet fijn, zo 's morgens vroeg naast je oor…)

  Een gerecht waar ik altijd trek in heb en dat nooit meer over gaat is: Griekse salade.

Daarvoor heb ik dan ook altijd alle ingrediënten in huis:

tomaten, zwarte olijven, fetakaas, basilicum, olijfolie, zout en peper.

 Deze salade, samen met koud blikje coca cola light en een mooi fotokookboek.

Meer heeft een mens eigenlijk niet nodig!

Nou ja, het liefst ook nog precies de juiste ingrediënten die nodig hebt voor je gerecht.

Natuurlijk hebben we altijd knoflook en eieren in huis.

Het probleem zijn die ingrediënten waarvan ik geen idee heb hoe ik eraan kan komen…

Ken jij die ook?

Zo vragen de recepten in mijn nieuwste kookboek overal om het specerijenmengsel Za'atar.

Dat mengsel is olijfgroen van kleur en komt uit Oost Jeruzalem.

Het bestaat uit een mix van: hysop, sumak, sesam en zout.

Afijn, wie weet waar ik dat kan kopen krijgt van mij een lintje!

Mijn lievelingskruid blijft voorlopig Basilicum.

Straks ga ik mijn kruidentuintje ook weer inrichten.

Die staat buiten precies onder het keukenraam.

Ik durfde er nu geen foto van te maken.

Ze ziet er momenteel in de regen zo kaal en treurig uit.

Maar straks - als de zon schijnt - is zij vast weer zo iets:

Nou dit was een kijkje in de keuken.

Die natuurlijk ook nog niet helemaal klaar is.

De groene lampjes hangen nog niet helemaal goed. 
De barkrukken nodigen uit om stapels papieren op te stapelen in plaats van op te gaan zitten.

Ze zouden overigens ook wel wat stoerder en hipper mogen...

En tegen etenstijd wil de ene helft van het gezin zijn handen wassen (of in de koelkast zitten)

en de andere helft graag de tafel dekken.

Dat is niet echt handig is met deze smalle opening.

Waarin ook precies het kastje met de waterglazen zit….

En de deur van de koelkast...

Maar ja, een mens moet wat te wensen houden!

Ik ben al heel blij met (de foto's van) deze opgeruimde keuken.

 

En mocht het eten een keer niet willen lukken.

A cup of tea solves everything! 

Fijne zondag!