HOUSEWARMING #6a #Bedroom

HOUSEWARMING #6a #Bedroom

Dit is het zesde deel in de serie: housewarming.

In deze serie geef ik 'n virtuele rondleiding door ons huis.

Een virtuele housewarming, dus zonder hapjes en drankjes.

De eerste delen gingen over de:
1. gang (druk hier)
 2. eetkamer (druk hier) 
3. zitkamer (druk hier)
4. keuken (druk hier)

5. computerhoek (druk hier)

Deze keer nemen we een virtueel kijkje 'in de slaapkamer'.
Ja, want in een virtuele rondleiding is niets te gek.

In delen natuurlijk, dit is deel A.
Het verhaal van de slaapkamer.

Het begon allemaal een paar weken geleden.
In mijn blog van 21 februari (klik hier) kocht ik onderstaande nachtkastjes.

Waar ik nog steeds reuze blij mee ben!

Maar een nieuw meubelstuk kopen is soms net zoals dat domino-race spel.
Wanneer de ene steen valt dan volgt vanzelf de tweede en de....

Het is gewoon niet tegen te houden :-)

Want de muur achter die leuke kastjes was ineens zo kaal en saai geworden.
Daar moest nu gewoon iets mee gebeuren, dat kon gewoon niet anders.
Zo onstond het idee voor een gezellig (Hollands) houten wande van schrootjes.
(Ik weet het: er zijn mensen die dat juist uit hun huis halen.)

Maar ja, bij ons moest juist iets bedacht worden waar dat houten wandje dan aan vast moest.

Ik weet niet of je dat kinderboek kent:
'beer en muis hebben water nodig, maar er zit een gat in de emmer,
dus hebben ze stro nodig om het gat in de emmer te maken,
maar om het stro te knippen hebben ze schaar nodig,
en om…...'

Eerst waren er ophanglatjes nodig, toen een isolatielaag en toen weer latjes.

En dat moest allemaal weer gekocht worden en gemeten en gezaagd en vastgeschroefd worden.

 Afijn, zo ging dat dus een beetje.

Ik was ontzettend blij met dat wandje.

Het was net of we ons eigen vakantiehuisje hadden.

Ik miste alleen de bergen als ik uit het raam keek.

Dat houten wandje was wel wat erg hout.

Dus toen volgde er een (wilde) verflaag.

Waarbij ik mijzelf reuze artistiek te buiten ging.

Waardoor het leek op een soort vrouwelijke 'camouflage wall'.

Dat in staat leek in haar eentje een compleet leger tegen te houden.

Die camouflage laag werd vervolgens weer geheel bedekt werd door een lichtgrijze laag.

Net zoals overigens mijn toiletkastje en mijn kledingstoel (zie mijn vorige blog).

Want ineens moest alles lichtgrijs worden.

Met die prachtige kalkverf van Annie Sloan.

(Die mij door Diana werd aangeraden. Dank!)

Waar ik sindsdien dus alles mee verf.

Sinds ik heb ontdekt dat verven enorm rustgevend en zen is.

Helemaal in de kleur: Paris Grey

Ik heb geen aandelen, maar wat een superverf!

Je waant je werkelijk in hogere sferen...

Toen kwam het belangrijkste.

Het deels weer weg schuren van die grijze laag.

Waardoor de kleuren (uit de onderlaag) weer (heel subtiel) zichtbaar werden.

En de lucht wel heel erg grijzig werd! Net als ik zelf.

En alles erom heen. Maar dat mocht de pret niet drukken!

Want oh, wat ben ik blij met het resultaat.

Het effect van dichtbij: ervoor en erna.

Nu hebben we onze eigen houten wandje, geheel geïnspireerd door Piet Hein Eek.

Als laatste kwamen er nieuwe bedlampjes. 

Inmiddels vraag ik mij ernstig af of de huidige gordijnen er nog wel bij passen...

Moraal van dit verhaal: koop nooit nieuwe nachtkastjes :-)

Een fijn weekend!

En rust lekker uit :-)