LUCKY FISH (part 1)
Ik heb iets met vis.
Het is iets onbewust.
Al eerder maakte ik een blog over vis.
Vissen staan symbool voor heel dingen:
redding, vrijheid, geluk, overvloed, begin van evolutie,
pisces-tijdperk, dierenriem-teken en Christus (Ichthus).
Maar dat kan je vinden op internet :-)
Lastiger is 'mijn gevoel' erbij te beschrijven.
Hoe dan ook…
Mijn eerste voorwerp van keramiek.
Is dus een vis geworden.
Maar wel (geïnspireerd door mijn geluksvisje) een lucky fish!
Al jaren verzamel ik voorwerpen.
Die in mijn hoofd (ooit) een heel ander leven leiden.
Dan dat leven waarvoor ze op aarde zijn gezet.
Dozen vol heb ik met die spullen…
Die je overigens ook als oude troep kunt beschouwen.
Maar die mij dus erg blij maken.
Omdat ik alleen maar potentieel en mogelijkheden zie.
Afijn, ik had dus al jaren een geel plastic speelgoedvisje.
Dat echter in mijn hoofd al een soort symbolische geluksbrenger was.
Omdat hij zo'n geruststellende glimlach heeft.
Ik moest hem alleen 'nog zien te vangen'.
Als ik hem wist te vangen, dan kon hij weer iets voor anderen betekenen.
Maar hoe vang je een plastic speelgoedvisje?
Met water natuurlijk!
Met (gips)kristallen zodat hij niet wegzwemt.
Met kristallen vang je trouwens niet alleen plastic vissen ;-)
Vervolgens goot ik die kristallen weer vol met water en klei en weer leeg…
Waarna de 'lucky fish' was geboren.
En vele vissen na hem.
Ik liet ze eerst rustig samen even bijkomen en aan elkaar wennen.
Tot ze uitgedroogd waren en bijna in elkaars staarten beten.
Waarna ik ze een beetje moest bijsnijden.
Zonder dat ze braken. (Die staarten…)
Vervolgens werden ze gebakken.
Alsof ze daadwerkelijk genuttigd zouden worden.
Keramiek is geweldig.
Je werkt met zulke natuurlijke producten.
Het is een soort ambachtelijke tovenarij.
Maar dan wel een zeer tijdrovende.
Want al die biscuit gebakken visjes moeten daarna geschuurd worden!
Ik had dan ook grote behoefte om ze allemaal te nummeren en te signeren.
Want ze werden wel heel erg handmade!
In het gaatje eronder kunnen de gelukswensjes gestopt worden.
Zoals die zitten in een chinees gelukskoekje, maar nu in een geluksvisje.
Een mooie spreuk vind ik van Schiller:
'Alleen hij is gelukkig, die het geluk niet aan het geluk te danken heeft."
Die zou ik wel in alle visjes willen stoppen.
Maar spreuken moet je mijn inziens niet voor een ander bedenken.
Een ware geluksvis is al een wens op zichzelf.
'Het geschenk van geluk is voor hen die het uitpakken'.
Daarom besloot ik de eerste visjes weg te geven.
Aan mensen die ook spontaan dingen hadden weggegeven.
Alleen om de ander (ik en mijn lief in dit geval) blij te maken.
Zoals de buren waarvan we een weekje spontaan in hun huis in Zwitserland mochten.
De buurvrouw gaf zelfs zelfgemaakte (ingevroren) nasi mee voor als we zouden aankomen!
Maar ook op mijn werk en op Instagram zijn heel veel lieve mensen.
Die spontaan een gordijntje, vaasje, beeldje of complimentje weggeven.
Om de ander (ik in dit geval) blij te maken.
Zoals deze met de hand gepunnikte Rode Kers van @mommylovesstyling.
Waar ik nog steeds zo blij mee ben.
Ook besloot ik er zelf een aantal 'zomaar' weg te geven.
Gewoon omdat het ontvangen mij zelf ook zo goed had gedaan.
Dan was er natuurlijk ook nog mijn eerste GIVE AWAY op Instagram.
Wat een ontzettende leuke reacties kwamen daarop!!
Hieronder drie zeer leuke en originele reacties.
Van plaatsen waar IG'ers de lucky fish graag zouden willen hebben.
(Ik weet helaas niet de namen meer, sorry beste mensen.)
Naast originele kwamen er ook zeer ontroerende reacties.
Waaruit duidelijk werd waarom iemand (of zij zelf) hard een lucky fish nodig hadden.
Er is een hoop leed op de wereld.
Het lukte mij dan ook niet om te kiezen.
Waardoor het geluk toch door toeval bepaald werd.
Maar de leuke reacties die daarop weer kwamen via Instagram!
van @gras_vd_buren
van @hrh1890
van @postfrommars
van @chrissielovesstijn
van @ba_bs
van @mommylovesstyling
Het is bijzonder hoe dingen soms gaan lopen.
In April maakte ik mijn eerste mal en in Mei goot ik mijn eerste visjes.
In Juli kreeg ik van mijn lief een keramiek oven.
En vandaag verkocht ik mijn eerste visjes van keramiek!
Ook werd mij gevraagd of ik sponsor wilde zijn voor een goede doelen swap op Instagram.
Voor het ontwikkelen van medicijnen voor de spierziekte ALS.
Ik dacht hoe kan ik nu sponsor zijn? Wat heb ik dan te geven?
Ik doe wel gewoon mee als deelnemer.
Maar toen dacht ik ineens aan mijn lucky fish.
En mijn hoofd en vele dozen vol met (nieuwe) ideeën.
Ik heb iets concreets te maken en geven.
Het maakt mij gelukkig als een ander daar gelukkig van wordt.
Zo simpel is het.
(Maar voor mij - in deze tijden van bezuiniging - een groot goed.)
Deze zomer was het overigens vijf jaar geleden dat mijn zus aan MS is overleden.
De enige keer dat ik (ook nog eens 1e klas) vanuit Corsica naar huis heb gevlogen…
Dit jaar reed ik gelukkig gewoon weer 1200 kilometer met de auto.
Ik had haar graag nog een lucky visje gegeven.
- wish you a lucky fish -
