Over de liefde

Over de liefde

Soms heb je dat weleens.

Dat je zomaar verliefd wordt.

In dit geval op een tweedehands vintage kastje.

Dat ik absoluut niet nodig had.

In tegendeel zelfs.

Maar zo gaat dat bij liefde.

Het overvalt je.

Ook als je er niet op zit te wachten.

Deze verse onverwachte liefde bleek in Eindhoven te staan.

Nu heb ik al vaak gefantaseerd over Eindhoven.

Eindhoven? Ja, over Eindhoven.

Vooral tijdens de Dutch Design week (DDW).

Waarbij ik mijzelf zag dwalen van pand naar pand.

Dromend of ooit Studio Rode Kers daar zou staan.

'What if?' is het thema voor de DDW 2015.

Een vraag die mij dagelijks bezig houdt.

Wat als ik dit linksom draai en dan rechtsom trek?

Is het dan mogelijk dat?

Er is veel mogelijk.

Na 2,5 uur (verkeerd) rijden werd mijn liefde beantwoord.

Het kastje voldeed aan mijn gevoelens.

Het was denk ik ook wederzijds.

Alleen bleek hij niet in mijn auto te passen...

Omdat hij toch meer een kast dan een kastje was.

Hij paste niet in de achterbak en ook niet op de achterbank.

Gelukkig was er nergens een geheime camera...

Ik zocht en ontdekte vier verborgen schroeven.

De verkoper vond een draaier...

What if?

Ondernemen vraagt fokus en energie.

Op deze oude fabrieksterreinen van Philips komt dit samen.

Oude en nieuwe energieën.

Met een half kastje op de achterbank.

En een half kastje in de achterbak.

(Nog steeds overigens.)

Dompelde ik mijzelf onder in de Strijp.

Die er op deze doordeweekse dag desolaat bij lag.

Mooi woord: desolaat.

Er waren dan weliswaar weinig bezoekers.

Maar er werd overal druk getimmerd en gezaagd.

Aan dromen en ideeën.

Daarna bezocht ik Piet Hein Eek.

Waar ik eerlijk gezegd geen grote verwachtingen van had.

Ik dacht ik loop even snel langs zijn tafels en stoelen.

Hoe erg bevooroordeeld kan een mens zijn…

Pas na twee uur kwam weer ik buiten.

Niet in woorden of foto's uit te drukken.

Maar geheel gevoed en gelaafd!

'looks good, feels good, is good'

Is de titel van het boek dat ik vandaag kocht.

Zo'n gevoel was het.

(Op de ochtend na dan, want toen zat ik bij de tandarts…)

Het ging namelijk niet over lampen.

Maar over in repen geknipte en gevlochten petflessen.

Het ging over schoonheid en de liefde voor de aarde.

Waardoor het er buiten ineens heel anders uit zag.

De bomen waren zoveel groener.

Ik had het hele bos wel willen omarmen.

Ik keerde mijn auto om het ook werkelijk te gaan doen.

Nou ja, niet om het bos letterlijk te omarmen.

Maar om die prachtige bomen vast te leggen.

Ik had net mijn camera te pakken.

Keek verlangend naar de houten loopbrug die het bos in liep.

Toen er een zwarte bestelbus de parkeerplaats op reed…

What if?

Eigenlijk 'looks and feels' dit kleine bospaadje ook wel 'good'.

Good enough is the new perfect!

Fijne avond!