Everywhere tiles
Toen ik zwanger was, zag ik overal zwangere vrouwen.
Toen ik een baby had, zag ik overal baby's.
Nu ik een keramiekopleiding doe, zie ik overal keramiek.
Nu we op school bezig zijn met tegels,
zie ik…
…overal tegels!
Mijn lief en ik gingen samen naar de expositie 'klei'.
In het gemeentemuseum in Den Haag.
Aangezien er ook een beeld stond van mijn juf.
Het beeld was knap en bijzonder mooi.
Zelf vond ik het 'kunstwerk' hieronder het mooist.
Op Instagram zeiden ze dat het op mijn boekenkast leek.
Misschien voelde het daarom wel zo vertrouwd!
Het allermooist vond ik eerlijk gezegd het gebouw zelf.
Ontworpen door architect Berlage in 1935.
Met zijn prachtige binnentuin.
Maar vooral zijn vele mooie tegeltjes.
Op school maken we tegels voor proeven.
Om structuren en glazuren te kunnen testen.
Maar oh, wat zou ik graag mijn eigen tegels ontwerpen.
Om zelf een muurtje mee te kunnen betegelen.
Geen kunsttegel zoals een story tile.
Hoewel die natuurlijk geweldig zijn.
Maar een tegel die meerdere keren terug kan komen.
Een soort van delfstblauwe tegel, maar dan een kersenrode.
Of ananasgele. Nou ja, een rodekers tegel.
Afin, je begrijpt het vast wel.
In Amsterdam vliegt ook wat tegels betreft de inspiratie om je oren.
Bijna iedere portiek (in oud zuid) heeft zijn eigen tegelfeestje.
Als ik in Amsterdam zou wonen.
Dan zou ik nooit meer op mijn werk aankomen…
Want in iedere straat is wel iets de moeite waard!
Hoewel. Nooit aankomen…
Als ik nou als keramiste zou werken.
Als ik nou als keramiste zou werken.
Een prachtig licht atelier had ergens aan de gracht.
Met een portiek vol met originele tegeltjes. :-)
Misschien dat ik dan...
Misschien dat ik dan...
Zelfs in het stedelijk museum.
Waar ik gisteren de design tentoonstelling bezocht.
Zag ik overal tegeltjes.
Vooral onderstaande tegels spraken mij aan.
Met verschillende hoogten en groottes.
Geïnspireerd bedacht ik (in mijn hoofd) een reliëf tegel.
Waarvan sommige wit en sommige gekleurd.
Net zoals de kannen hieronder.
Toen moesten er ineens stiften en papier worden gekocht.
Om mijn hoofd weer leeg te kunnen maken.
Toevallig liep ik net langs 'Van Beek'.
Waar ik mijn schilderspullen kocht.
Toen ik op de Kleine Academie zat aan de Stadhouderskade.
Oh, memory lane...
Maar vanavond bedacht ik dus een ananas tegel.
In reliëf in het wit en in het kleur.
Met in de hoekjes een kwart van een bloemetje.
Die samen alle vier een geheel vormen.
Een madeliefje natuurlijk.
Want het is kunst en dan kan alles!
Ik was 18 toen ik mijn schilderspullen kocht in Amsterdam.
Ik dacht dat het leven begon.
Ik wist toen niet.
Dat het leven gewoon blijft beginnen.
Iedere dag opnieuw.
NB. Ik heb achterwacht. Dus net is het halve hotel wakker gebeld…
Ik had mijn mobiel op z'n hardst gezet, vanwege de herrie van de stad…
Vergeten zacht te zetten… Maar daarna kon ik niet meer in slaap komen.
Vandaar dit nachtblog. Welterusten en goede morgen!
