Red lips #part 1

De dame met rode lippen

Langzaam komen ook de laatste verhuisdozen tevoorschijn.

Al heb ik helemaal geen zin meer om ze uit te pakken.

Toch word ik elke keer weer blij als ik mij er soms toch toe kan zetten,

en ik mijn eigen spullen weer herontdek.

Niet dat ik de inhoud nodig heb.

Een mens heeft eigenlijk niet veel nodig.

Maar gewoon omdat ik de inhoud inspirerend vind.

Aangezien ik haar zelf verzamelend heb.

Bijvoorbeeld deze dame met rode lippen van Cortendorf.

Waar ik er zeker wel een stuk of vijf van heb.

Gewoon precies dezelfde.

Vraag mij niet waarom...

Maar zij intrigeert mij.

Cortendorf was een keramiekfabriek in Duitsland.

Opgericht in 1890 en overgenomen in 1973 door de beroemde Goebel.

Je kent ze misschien wel van die popperige kinderbeeldjes: Hummeltjes.

Mijn oma verzamelde die vroeger en ik vond ze prachtig als kind.

Maar thuis en om mij heen werd die smaak niet bepaald gedeeld.

Te kitsch, volks, massaproductie, overdreven schattig, oudbollig e.d.

En het voelt nog altijd als iets wat niet mooi mag zijn.

Smaak is eigenlijk een vreemd fenomeen.

Ik weet niet eens meer of ik ze nu wel of niet mooi vind...

Afijn, maar we hadden het over deze dame.

Die in 1955-1960 in grote aantallen is gemaakt.

Het was toen een hype om zo'n wandmasker aan de muur te hebben hangen.
Het was sowieso modern om je huis te gaan versieren.

Ik heb vele wandmaskers en deze dame is misschien niet de mooiste.

Maar zij intrigeert mij wel het meest.

Ik begrijp ook goed waarom zoveel gezinnen haar aan de muur hadden hangen.
Zij sloot de jaren '50 af en opende de jaren '60.
Nieuwe vormen, kleuren en ideeën.
Vrijheid van denken en de vrouwenemancipatie.
Geen hoedjes, sjaaltjes en hoofddoekjes meer.

Zij doet mij denken aan slechts die ene lippenstift die mijn moeder vroeger had.
Dezelfde felle knalrode kleur in een prachtige 'gouden' koker.

Die deed ze alleen op als er iets feestelijks ging gebeuren.

Afijn, ik loop al een jaar rond met het idee om een mal van dit beeld te maken.

Omdat ik haar wil bevatten en vervolgens meerdere gezichten wil geven.

 Nu had ik een cadeaubon van de Kunsterij gekregen voor mijn verjaardag.

Die ik door alle drukte nog steeds niet verzilverd had.

Daar kocht ik onder andere deze vloeibare latex van.

Waar je dus zelf mallen mee kunt maken.

En smeerde daar (de minst mooiste dame, van alle dezelfde dames) geheel mee in.

En nog een keer en nog een keer en nog keer....

Omdat alle latex er steeds weer afliep.

Uiteindelijk bleef er een hele dunne (en deels dikke) laag latex achter.

Waarvan ik mij ernstig afvraag of ik het er ooit nog afkrijg.
Waardoor het beeld misschien verloren gaat.

  

Het is misschien raar dat ik een beeld waarvan ik er al vijf heb.

Vervolgens weer zelf wil gaan dupliceren.

En er iets aan wil toevoegen.

Waardoor ze nu juist geen gezicht heeft.

Het is ook geen gezicht.

Dit proces.

Maar ik blijf voorlopig even smeren.

Omdat het helend werkt.

Soms zijn dingen niet goed uit te leggen.

Wist u dat er haar ook heb met blauwe lippen?