New table #kitchen table conversation #(not my) cup of tea #transitions #keep calm

Het keukentafelgesprek :-)

Hij is er!

Onze nieuwe tafel.

We kunnen er met z'n tienen aan zitten.

Het hout is zo mooi licht van kleur.

De poten zijn bijzonder en zitten niemand in de weg.

Hij is gewoon, zoals ik wilde dat hij zou zijn.

Natuurlijk zagen we ineens knoesten zitten.

Toen we de tafel uit de verpakking haalden.

Knoesten die we eerst niet hadden gezien.

Maar zoals dat gaat met knoesten.

Ze werden vanzelf lichter.

Door de warmte van ons huis.

Zo licht dat we ze zelfs mooi gingen vinden.

Ook bloemen staan veel mooier op deze tafel.

Dit prachtige bosje kreeg ik van een prettige groep 'concullega-directeuren' uit de bollenstreek.

Waar ik vorige week nog een heel gezellig verlaat afscheidsetentje mee had.

Het was zo heerlijk relativerend om met andere collega's uit te wisselen.

Soms lijkt het leven alleen uit transities, ontvlechtingen, rollen en functies te bestaan.

Terwijl het toch gaat om verbinding en erkenning.

Voor iedereen: met ieder zijn eigen beperking.

Vandaar de tafel.

Zodat we er een kopje thee aan kunnen drinken.

Everything...

Behalve als je dat kopje thee niet zelf kan zetten.

Of als anderen slechts eenmalig een kopje thee met jou willen drinken...

Omdat je 'niet hun kop met thee bent'.

Ik ben blij met mijn tafel.

Maar vooral omdat er mensen van wie ik houd eraan willen komen zitten!

En dat wens ik iedereen toe!

***

(Je kunt er trouwens ook een prima glaasje wijn aan drinken.) 

(Dat lost niet alles op..., maar is wel heerlijk op z'n tijd!)

En voor mensen die niemand met een beperking kennen.
En er zelf geen hebben...

Het is ook gewoon een mooie tafel.