roze & champagne en de marshmallow test

Instagram of bloggen?

Deze keuze doet mij denken aan de Marshmallow test.

Het kind dat hem niet meteen op eet, beloven ze er twee.

Maar oh, wat is dat uitstellen lastig.

Want als je hem gelijk in je mond steekt.

Proef je meteen die lekkere smaak.

Maar wachten omdat je er dan (misschien) twee krijgt?

Terwijl je er maar eentje ziet?

De laatste tijd leef ik op marshmallows.
Plaats foto's op Instagram en geniet van de interactie.
Zoveel sneller resultaat dan met een blog!

Al die leuke enthousiaste reacties op Instagram,
inspireerden mij zelfs tot maken van een eerste Rode Kers
'wit, roze & champagne 2015' voorjaarscollectie.

Echte marshmallow kleurtjes bedenk ik ineens!

Maar toch knaagt er soms nog iets.
Ik mis het maken van mooie foto's.

Zie je hoeveel meer diepte de Nikkon foto's hebben?
 Zeker wanneer je ze vergelijkt met de Iphone foto hieronder.

Soms mis ik die lagen en diepgang.
Het schilderen met woorden en beelden.
Het bedenken van een samenhangend geheel.

Maar ach, wat kost dat 'digitaal schilderen' toch veel tijd.

Voordat ik het juiste licht heb.

Een leeg geheugenkaartje en opgeladen batterij. 

Geen afleidende factoren: zoals kinderen, deurbellen, telefoons, maaltijden,(af)wasmachines, verjaardagen en dergelijke. 
Een geschikt onderwerp, bijpassende foto's en verhaal. 
De juiste 'mood' in mijn lijf en 'swing' in mijn hoofd. 
Is het alweer diep in de nacht...

En had ik zeker 10 foto's met mijn Iphone kunnen klikken.

En minstens 50 likes gescoord...

Maar ja, van Gogh moest het ook doen zonder likes.

Het moet toch ergens uit je eigen hart komen.

Waarom die drang naar bevestiging?

(Nou gewoon, omdat ik er zo blij van word!)

Sinds ik leef op marshmallows.

Schik ik in mijn hoofd continu stillevens.

Die ik vervolgens tot leven probeer te wekken,
door ze vast te leggen...

Dit weekend had ik eindelijk de rust,
om mij nieuwe keramiekserie te fotograferen.
Maar hoe fotografeer je een levendig stilleven?

Soms zijn ze de foto's nog wat bedacht en stijfjes.

Als een ingekleurde kleurplaat.

Netjes tussen de lijntjes.

Soms wat te nonchalant.

Met een vergeten wasknijper, tandenborstel, afgebroken steel, 

vlek op het tafelblad, Iphone (!) of omgevallen bol.

(Zoekplaatje…)

Soms onverwachts.

Is de plek waar alles even neergezet is.

Ineens het onderwerp van de shoot geworden.

 Soms is less more, maar soms is more more.

Soms kan je ook teveel willen zeggen.

Hoewel ik daar wel dol op ben :-)

Weet ik dat niet iedereen dat waardeert!

Gelukkig hoef ik niet te kiezen tussen Instagram of bloggen.

Ik eet gewoon 365x een enkele marshmallow.

En geef mijzelf daarnaast af en toe een flinke zak vol cadeau.

 Soms is een halve marshmallow al voldoende.

 Soms blijkt wit ineens een hele interessante tint.

Soms vormt wit samen het stilleven.

Dat ik in mijn hoofd geschilderd had.

En worden beelden ineens poëzie.

de wereld is nog winters wit

mistig drijft zij over de velden

in de grond wacht
 de belofte

 klein geluk 

wie zal haar (ont)vangen?

we klinken op het voorjaar

drinken champagne, 

tot de bloemen open gaan.

Voorjaarsactie: 

Wil je een gratis Lucky Fish winnen uit de nieuwe voorjaarscollectie? Neem dan een kijkje op de website en laat een berichtje achter in het gastenboek en geef je gelijk op voor de digitale nieuwsbrief. (http://www.rodekers.com/guestbook) Uit de reacties/aanmeldingen zal 1 maart a.s. de winnaar worden getrokken.