Groen gedoe

GROEN GEDOE

Ik houd van spullen.

Mijn hele leven al.

Zodra ik kon fietsen.

Ging ik al etalages kijken.

Ook houd ik van schikken.

Het ordenen van spullen.

Totdat ze juist staan.

Al weet ik niet wat juist is.

Wanneer is het werk gedaan?

Ben je uitgerust?

Is het huis opgeruimd?

Heb je voldoende water gedronken?

Leef je slecht of gezond?

Heb je pech of juist geluk?

Wat is eigenlijk juist?

En… 

wil je wel het juiste doen?

Tegenwoordig maak ik zelf soep.

Verse soep van courgette, uien en knoflook enzo.

Als kind haatte ik groente en verse soep.

Maar tegenwoordig word ik er blij van.

 Soep maken is (bijna) meditatief.

Net als het schikken van spullen.

Beide ook groen in dit geval.

Soms zelfs dubbelgroen.

In geval van kringloop of moestuin.

Wat ook heel meditatief kan zijn.

Of juist veel gedoe…

NB. Deze foto's heb ik gemaakt op onze overloop. Dit is onze handdoekenkast en zijn onze sokkenladen. Waarin tientallen te kleine sokken van onze kinderen zitten. 

De passende sokken zitten in twee wasmanden. Er is ook een wasmand vol met wezen... Vanwege die wasmanden op de overloop kocht ik ooit deze kast. Maar het probleem is dat opruimen een stuk minder meditatief is.

NB2. De soep is door mij zelfgemaakt (courgette-paprika) en het klavertje zelf gekweekt. De moestuin gaat er nooit komen. Maar ik volg wel verschillende virtuele moestuinen. De kringloop vind ik geweldig, ik heb geen etalages meer nodig, maar qua drukte lijkt zij steeds meer op de plaatselijk supermarkt. Compleet met koffiecorner en bezorgde lief en leed gesprekken. Waardoor zij vast heel helend is, maar niet zo meditatief.