maandag 20 mei 2013

Boy's room #old home

Bij verhuizing horen nieuwe slaapkamers.
En dus afscheid van de oude kamers.

Dit is de slaapkamer van de middelste.
Waar hij inmiddels ook wel te oud voor is geworden.



Allang veel te oud zal hij zeggen.
Maar nu is dat geen probleem.

Omdat voor hem een slaapkamer om te slapen is...
Zodat ik er stilletjes nog van geniet.

Alle herinneringen uit zijn kindertijd.
Zwemdiploma's, medailles en vakantiesouvenirs.
Alle kinderboeken die ik vroeger heb voorgelezen.


Ik ben bang dat er weinig terug mag komen in zijn nieuwe kamer.
Een laag bed, een plek voor zijn kleding en hoogstens een bureau.
Als ik dat graag wil, want hij gaat er toch niet aan werken...


Geen vrolijke geel geverfde muren meer.
Allang geen pluche beesten en speelgoed meer.
Geen kinderboeken en verzamelingen meer.

Misschien nog een stenenverzameling.
Als ik daar erg aan gehecht ben...
Maar die hij zal laten verstoffen.


Zelfs geen computer, want hij heeft een laptop.
Hij wil wel graag een grote tv voor zijn Playstation!
Als die past in zijn nieuwe kamer...


Het Playmobiel kasteel dat hij nog dezelfde dag kocht van zijn eerste zelf verdiende geld.
Toen hij een dagje fotomodel mocht zijn voor een bloemenreclame.

Het zal verdwijnen in een grote doos op zolder, omdat ik er geen afstand van wil doen.
Wie weet dat op een dag er kleinkinderen mee willen spelen.
Met zes kinderen zit daar toch een kansje in?

Dat geeft mij dan ook de mogelijkheid er nog even stiekem mee te spelen :-)
Ook al vinden zij die plastic poppetjes dan misschien vreselijk ouderwets.


Wat heb ik zelf als kind ontzettend veel met Playmobiel gespeeld.
Samen met mijn blokkendoos bouwde ik vele weeshuizen.

Want al die mooie Playmobiel gebouwen bestonden vroeger nog niet.
En alle poppetjes zagen er allemaal precies hetzelfde uit.
Dezelfde kleertjes, haartjes en gezichtjes.

Ik had geloof ik maar twee vrouwtjes en de rest waren mannetjes.
(Kinderen en babytjes bestonden al helemaal niet.) Het maakte niets uit.
Ik maakte er in mijn spel allemaal zielige weesjes van en een boze directeur.
Ik speelde zelf altijd een zielig weesje, tja...


Nu staan de meubels op marktplaats.
Ik kreeg vanmorgen een bod en een mailtje.
Wat ik er voor wil hebben?

Ze zijn natuurlijk onbetaalbaar.
Maar, ik ben blij dat ze een herkansing krijgen.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten