maandag 25 februari 2013

Beautiful Amsterdam (part two)

 Vanmorgen eerst mijn beloning verzilverd. 
Want natuurlijk had ik gisteren alle afgesproken hoofdstukken klaar.
 Ik heb iets met weddenschappen. Zelfs als ik ze met mijzelf afsluit...
Maar toen was het wel inmiddels al vijf uur in de ochtend. 
Het 'koopjesjagen' heb ik dan ook maar aan anderen overgelaten. 
Zo kwam het dat ik om een uur of elf niet bepaald 'fris en fruitig', 
door 'koud Amsterdam' richting de Noordermarkt liep. 
Maar oh, (sorry ik val in herhaling) wat is Amsterdam toch mooi.


Natuurlijk ook een (enorm!) stuk appeltaart gegeten in een overvolle café de Winkel.
Want altijd begrepen dat alle Amsterdammers dat op de Noordermarkt doen :-)
Nu begrijp ik ook waarom :-)




Via de Westerstraat weer teruggelopen.
Waar een geweldige grote natuurwinkel zit.
Wat een keuze! En mijn lievelingsmerk soep!
Dat missen we nu in Noordwijk!
Er is wel een hoop zout water, maar daar kun je geen soep van maken.


Toen richting de Westertoren gelopen.
Stille straten vanwege de kou.
Maar de toren kwam langzaam dichterbij.




Ondanks de kou, toch lange rij bij het achterhuis van Anna Frank.
Mooi! Met mijn oudste zoon ook in de rij gestaan.
De moeite waard. Heel erg indrukwekkend.


Vervolgens een korte stop bij Kitsch Kitchen.
Aangezien zij hun carrière toch op de Noordermarkt zijn begonnen.
Met de in en verkoop van plastic keukenspullen uit Mexico.
Inmiddels hebben ze naast winkel, een eigen merk en een enorme groothandel.
Ja, zo zit je van Anna Frank ineens in Mexico...
Maar ik ben al jaren fan, en niet alleen omdat hun pui de kleur van mijn koelkast heeft.



Natuurlijk ook het nodige kitsch gekocht. 
De helft bij de winkel 'mechanisch speelgoed' op de Westerstraat.
Het speelgoedwinkeltje dat ook tussen de foto's stond.

Ik weet het, een ander ziet er helemaal niets in...
Maar ik blijk toch niet de enige te zijn!

Het blauwe popje links heb ik (een maatje groter) een jaar geleden gekocht in Utrecht.
Met het idee om er (als mijn studie af is) een mal van keramiek van te maken...
Mijn lief kan dat bevestigen. Want toen hij met 'grote ogen' deze aankoop bekeek,
heb ik hem mijn ideeën uitgebreid uit de doeken gedaan.

Wat schetste mijn verbazing toen we op de woonbeurs in Amsterdam liepen:


Juist ja, mijn poppetje in keramiek...
Zien jullie ook het gouden (paarse..) poedeltje?
Ik bedoel maar..

Ach, een idee komt nooit alleen.

Daarnaast betwijfel ik het ernstig of ik het ooit zo mooi zou kunnen uitvoeren.
De beeldjes zijn gemaakt door Lammers & Lammers.
Twee zussen (sieraden ontwerpsters) uit Arnhem.


Het cadeaupapier onder de plastic poppetjes in natuurlijk van het Deense merk House Doctor.
Gekocht op Gracht 8. Echt een hele leuke winkel, met drie verdiepingen.


Afijn ik was zoals je ziet weer enorm afgeleid.
Helemaal toen ik ontdekte dat mijn appartement vlak naast de Vrije Academie zit.
Waar ik een jaar lang op school heb gezeten!!
Waar ik op mijn eerste schilderijen en tekeningen heb zitten broeden.
Waar ik met een grote map tekeningen vanaf het station naar toe sjouwde.
Mijn eerste aanraking met Amsterdam en Kunst als 18 jarige.
Mijn ellendige momenten bij de toelating voor het Rietveld.
En ik heb er al die tijd, geen seconde aan gedacht...



Toen was ik weer terug in het warme appartement.
Tijd voor een versterkende lunch!




Ik zal niemand vermoeien met mijn verdere gedachten van vandaag.

Morgen is het 27 februari.
De geboortedag van Madelief.

En ik ben geen kunstenaar geworden.
Maar directeur...

Van de studie is vandaag niet veel meer gekomen...



zondag 24 februari 2013

Beautiful Amsterdam


Ach, wat hou ik toch ontzettend veel van Amsterdam!
Dit was mijn uitzicht vanmorgen toen ik de deur uitstapte.
Het is maar goed dat het koud is en sneeuwt.
Want wat een prachtig plekje is dit toch...





Dit is 'mijn' witte grachtenhuis aan de Keizergracht.
Mijn appartement zit aan de achterkant.
Zodat de stad mij niet de hele dag verleidend aan kijkt.




Ik word steeds weer blij als ik met 'mijn' sleutel de voordeur open.
Dan is het appartement echt even van mij alleen!

Doordeweeks ruikt de gang naar verse verf.
In het weekend dringt de zoete geur van weed door de muren heen.
Roken is er overigens verboden. Je betaald 130 euro boete als je betrapt wordt.
Ik denk dat iedereen in het weekend cake bakt ;-)




Aan het einde van de gang zit een boog met prachtige tegeltjes.
De deur daarachter leidt naar de trap naar mijn appartement.



Mijn uitzicht rechts (richting de Leidsestraat)
Mijn uitzicht links (richting de Rozengracht).



Mijn appartement heeft een eigen keuken, huiskamer, badkamer en slaapkamer.
Er zit zelfs een wasmachine, afwasmachine, oven e.d. in.
Niet dat ik die laatste drie gebruik, maar het voelt heel compleet.

Afijn... geweldig dus!

Mocht je ooit in weekend in Amsterdam willen verblijven.
(Zonder ergens te hoeven bedelen om een matrasje...)



Maar ja, ik ben hier natuurlijk om te studeren...
Om eindelijk mijn dissertatie voor mijn MBA af te ronden...



Gisteren kwam mijn lief mij gelukkig even redden!
Hij nam mij mee naar een geweldige 'Cucina Moderna' genaamd Bussia.

Om de hoek ;-), in de Reestraat.
Waar we werkelijke zalig gegeten hebben!
Wij kregen bij iedere heerlijke gang weer een andere geweldige wijn... 

Je moet wel even van te voren reserveren.
Maar dan heb je ook wat! 




En nu... is mijn lief weer vertrokken.

Moet ik mijzelf weer alleen motiveren.
Daarom heb ik net een hele grote fles coca cola light om de hoek gekocht.
Om lekker lang wakker te blijven.

En, als ik vanavond tot hoofdstuk zeven kom...

Dan mag ik morgenochtend naar de Noordermarkt :-)




dinsdag 12 februari 2013

Dreambuilding

Mijn vader bouwt follies.
Hoewel hij zijn bouwwerken zelf nooit zo noemt.

In de 'tuin' achter hun huis ontstaan bijzondere bouwwerken.
Zonder plan, ontwerp of bouwtekening.
Dromen vanuit zijn hart.



Een concrete functie hebben ze niet.
Ze ontstaan vanuit de natuur.
Een omgevallen boom of vers gekapt hout.




Hout dat opgestapeld een muur vormt.
Een muur dat vervolgens om een raam 'vraagt' om door te kijken.

Maar soms is er juist een gekregen raam, dat weer hard 'roept' om een eigen muur...




Soms is het de wens om het water van bovenaf te bekijken.
Gevolgd door de wens de IJssel achter de dijk te kunnen zien!
Een wens die om een hele hele hoge toren vraagt...





Hoe hij die toren heeft gebouwd is een vraag, 
waar ik het antwoord niet echt op wil weten.
Mijn vader wordt binnenkort 73 jaar.

Het mysterie van de folly...

(Ik denk dat hij 's nachts bouwt als mijn moeder slaapt.)
Het is zijn gevecht met de elementen en seizoenen.




 Uiteindelijk kunnen drie generaties samen de IJssel bekijken:




En terwijl wij het uitzicht vanuit de toren nog moeten verwerken,
bouwt mijn vader verderop gewoon de volgende folly.

Een pagode. 
Om ons te kunnen bezinnen.

Het is maar goed dat het nu sneeuwt...