woensdag 17 augustus 2022

ZOMER GEVOELENS

ZOMER GEVOELENS


Terwijl ik heerlijk in mijn hangmat lag. In het altijd zo zonnige Corsica.

Kreeg ik een berichtje: 'Jullie huis en je keramiek staat in de nieuwste Margriet.'

Het liefst was ik gelijk op de fiets gestapt. Om een enorme hoeveelheid Margrieten te kopen.

Want hoewel ons huis inmiddels in een flinke stapel tijdschriften is verschenen. De opwinding blijft!




Gelukkig was mijn dochter thuis en lag de Margriet al op de mat.

Al snel druppelde de eerste foto's van de kleurrijke rapportage binnen.

Het voelde toch iets minder opwindend dan zelf de bladen omslaan.

Tussendoor appte mijn dochter verbaasd: "Ben ik het huis al uit?"




Mijn man appte gelijk grappend vanuit de andere hangmat: 

"Ja, Linde we moeten je nog iets vertellen..."

Terwijl ik snel mijn broer appte of hij voor mijn moeder een Margriet wilde kopen,

las ik tegelijkertijd dat per ongeluk de namen van onze jongste dochters verwisseld waren.




Ook begon gelijk mijn creativiteit te stromen. Dat doet zo'n artikel helaas :-) ook met je...

Keramiek-ontwerpen die ik nog graag wil maken. Mijn nieuwe raku-oven die ik wil stoken.

Ruimtes in huis die graag wil verven of behangen. Meubels die ik wil opknappen.

Ook grotere opknap projecten zoals de badkamer en dat boek dat ik graag wil afmaken…




Mijn hangmat lag ineens een stuk minder ontspannend.

Er kwamen mailtjes: Zou u dan en dan een workshop draaien kunnen geven?

Ook verontrustende berichtjes dat de betaling op mijn website niet meer werkte…

Zelfs het zalige kersen dessert in het restaurant, leek ineens een boodschap te bevatten.





De zomervakantie voelt voor mij toch altijd een beetje als een ontspannen oud & nieuw.

Een rustige periode van bezinning en nieuwe plannen maken.

Terwijl ik met mijn man 's avonds yoga deed in de schaduw onder de bomen.

's Morgens om 7 uur 's met mijn vriendin door de bergen jogde. 

 



Realiseerde ik mij hoeveel vrijheid en geluk wij eigenlijk hebben.

Hoe goed we het hebben met onze (bijna) volwassen kinderen.

Hoe waardevol en creatief werk ik mag doen, als directeur van Roads.

Hoe fijn het is dat ik daarnaast ook nog zelf creatief bezig kan zijn.





Ik hoef helemaal niets. Ik moet helemaal niets.

Natuurlijk een beetje zelfzorg en zorg voor elkaar en de ander.

Maar vooral ook genieten van dat wat er is. Ook de gewone dingen.

Zoals de vakantie-was die nu vrolijk wappert aan de waslijn….




Of mijn geluksvisjes van keramiek die nog altijd over de hele wereld verzonden worden.

Om overal geluk te brengen, bij wie dat maar nodig heeft. 

Het gaat niet om de business, de perfectie of wat de ander mogelijk vindt.

Het gaat om waar mijn hart van stroomt.



Ik geniet dus. Van alles wat is en alles wat stroomt.

Vandaar dit blog, omdat het schrijven ervan mij blij maakt. 

Ook moet ik snel langs bij mijn ouders en bij mijn broer.

Om uit te leggen dat Linde nog thuis woont! :-)


woensdag 26 januari 2022

ONTSPULLEN


ONTSPULLEN



Ik ben dol op boeken over ontspullen.
Het liefst koop ik ze allemaal...

Waarmee dus gelijk de kern van het probleem duidelijk is!



Ik weet nog hoe het voelde toen ik zelf weer opnieuw begon.

Op mijn 36ste. Zonder tafel, stoelen, lampen of servies.
Kamperen in een leeg huis met drie kleine kinderen.



De nieuwe buurvrouw die een (oerlelijke) lamp bracht.

Aangezien ze ons kaarslicht zo zielig vond.



Maar ik was helemaal niet zielig.

Ik voelde mij zo f* vrij en creatief.
De muren behangen met vingerverf schilderijen van de kids.
Want dat kocht ik wel: vingerverf. 
Aangezien ik ook geen tv had.
Heerlijk vond ik het.
Een leeg palet lag voor mij.


Maar oh, nu is mijn huis zo dichtgeslibt.

Ondanks het lezen van al die boeken.
Ben ik zo gek op spullen.

Het is een beetje zoals dit kunstwerk hieronder.
Dat ik ooit in een museum in Praag zag.
Het neemt langzaam alles over...



Zo raakte ik zelfs gehecht aan die lelijke lamp.
Die ik toen van die lieve buurvrouw kreeg.

Met gouden koperen draken erop. 
Ik denk nog weleens aan die draken. 
Ze staan symbool voor geluk...


Ik heb nu geen energie om te ontspullen. 
Marktplaats of de kringloop maken mij al moe bij de gedachten. 
Zal ik gewoon het huis verkopen met alle spullen erin?

Al zit ik wel serieus na te denken over zo'n minibieb in de tuin.
Ik zag laatst deze twee geweldige exemplaren op Etsy.
Alleen mijn grootste zorg is dat mensen er hun oude boeken dan weer inzetten… Bestaat er ook iets als een Ik denk weggeef bieb?






NB. Morgen is het vast weer over. 
Want oh wat ben ik gek op ons huis. 
Maar soms...