woensdag 17 augustus 2022

ZOMER GEVOELENS

ZOMER GEVOELENS


Terwijl ik heerlijk in mijn hangmat lag. In het altijd zo zonnige Corsica.

Kreeg ik een berichtje: 'Jullie huis en je keramiek staat in de nieuwste Margriet.'

Het liefst was ik gelijk op de fiets gestapt. Om een enorme hoeveelheid Margrieten te kopen.

Want hoewel ons huis inmiddels in een flinke stapel tijdschriften is verschenen. De opwinding blijft!




Gelukkig was mijn dochter thuis en lag de Margriet al op de mat.

Al snel druppelde de eerste foto's van de kleurrijke rapportage binnen.

Het voelde toch iets minder opwindend dan zelf de bladen omslaan.

Tussendoor appte mijn dochter verbaasd: "Ben ik het huis al uit?"




Mijn man appte gelijk grappend vanuit de andere hangmat: 

"Ja, Linde we moeten je nog iets vertellen..."

Terwijl ik snel mijn broer appte of hij voor mijn moeder een Margriet wilde kopen,

las ik tegelijkertijd dat per ongeluk de namen van onze jongste dochters verwisseld waren.




Ook begon gelijk mijn creativiteit te stromen. Dat doet zo'n artikel helaas :-) ook met je...

Keramiek-ontwerpen die ik nog graag wil maken. Mijn nieuwe raku-oven die ik wil stoken.

Ruimtes in huis die graag wil verven of behangen. Meubels die ik wil opknappen.

Ook grotere opknap projecten zoals de badkamer en dat boek dat ik graag wil afmaken…




Mijn hangmat lag ineens een stuk minder ontspannend.

Er kwamen mailtjes: Zou u dan en dan een workshop draaien kunnen geven?

Ook verontrustende berichtjes dat de betaling op mijn website niet meer werkte…

Zelfs het zalige kersen dessert in het restaurant, leek ineens een boodschap te bevatten.





De zomervakantie voelt voor mij toch altijd een beetje als een ontspannen oud & nieuw.

Een rustige periode van bezinning en nieuwe plannen maken.

Terwijl ik met mijn man 's avonds yoga deed in de schaduw onder de bomen.

's Morgens om 7 uur 's met mijn vriendin door de bergen jogde. 

 



Realiseerde ik mij hoeveel vrijheid en geluk wij eigenlijk hebben.

Hoe goed we het hebben met onze (bijna) volwassen kinderen.

Hoe waardevol en creatief werk ik mag doen, als directeur van Roads.

Hoe fijn het is dat ik daarnaast ook nog zelf creatief bezig kan zijn.





Ik hoef helemaal niets. Ik moet helemaal niets.

Natuurlijk een beetje zelfzorg en zorg voor elkaar en de ander.

Maar vooral ook genieten van dat wat er is. Ook de gewone dingen.

Zoals de vakantie-was die nu vrolijk wappert aan de waslijn….




Of mijn geluksvisjes van keramiek die nog altijd over de hele wereld verzonden worden.

Om overal geluk te brengen, bij wie dat maar nodig heeft. 

Het gaat niet om de business, de perfectie of wat de ander mogelijk vindt.

Het gaat om waar mijn hart van stroomt.



Ik geniet dus. Van alles wat is en alles wat stroomt.

Vandaar dit blog, omdat het schrijven ervan mij blij maakt. 

Ook moet ik snel langs bij mijn ouders en bij mijn broer.

Om uit te leggen dat Linde nog thuis woont! :-)