Ik moet het eerlijk bekennen.
Ik ben toch bijgelovig.
Hierbij staat het zwart op wit en digitaal!
En ik weet uit eigen ervaring hoe moeilijk dit te verwijderen is van het web.
Zeker als je tussen de wachtwoorden de sites niet meer vindt...
Zeker als je tussen de wachtwoorden de sites niet meer vindt...
Maar sinds mijn geluksklaver blij bloeit...
Lijkt het wel of alles mij even vrolijk toe lacht :-)
Gisteren ontvouwde zich het tweede klaverblad.
Als het eerste blad stond voor hoop.
Dan staat het tweede blad voor vertrouwen.
Dus heb ik de makelaar gebeld en een tegenbod gedaan :-)
Vervolgens ben ik heel hard aan de slag gegaan met mijn dissertatie.
Maar de zon scheen zo prachtig.
Het klaverblad leek mij gewoon te roepen:
Beschouw mij? Beschouw mij?
En dat heb ik toen toch maar gedaan.
Wat gaat dat toch prachtig met die Nikon.
Ik gebruik nu een lens van 18-55 mm.
Maar eigenlijk zou ik nog veel dieper willen inzoomen.
Zodat je de nerven kan volgen met je ogen.
De haartjes bijna kan voelen tegen je wangen.
Nou ja, gelukkig heb ik nog wat te wensen!
Ik weet het 'less is more'.
Maar ik kon voor deze blog bijna niet kiezen uit de stapel foto's.
Met de post kwam ook nog een nieuw 'Jema Holland' beeldje.
Via Marktplaats waar ik erg blij van werd.
Een kleine terracotta buste van een jonge vrouw.
Zij kleurde prachtig bij het groene klaverblad en het zonlicht door de ruiten.
Het was gisteren bloemencorso.
Ik vond het lastig mij af te sluiten van al die toeterende motoren en auto's.
Het was alsof alles rood, geel en groen schreeuwde.
Zelfs het klaver leek zich er voor af te wenden.
Toen de zon onderging kon ik gelukkig weer verder.
Ook het klaver sloot haar blad.
Ik was zo blij met de nacht dat ik wel een gedicht moest maken.
Ik schrijf al jaren nachtgedichten op mijn eigen site: www.rodekers.nl
Alleen qua vormgeving krijg ik de site nooit zoals ik dat wil.
Functies werken niet en vaak verspringen achteraf de teksten en plaatjes.
Soms is maar de helft gepubliceerd of is hij ineens weer uit de lucht.
Alsof er twee wilde kikkers in die site zitten die continu vechten om de aandacht.
Ik ben dan ook dit nieuwe blog begonnen.
In de hoop en het vertrouwen dat het ooit goed komt met mijn site.
Van mijn eerste rode kers blog was ik het adres/wachtwoord vergeten.
Daarom heb ik aan dit nieuwe blog 'redcherry' toegevoegd.
Met de wonderlijke bijwerking dat ik nu veel buitenlandse bezoekers heb.
Soms is het ook maar beter je gevoel te volgen.
Even geen energie te stoppen in dat wat niet lukt.
Het is immers niet de techniek, maar juist het bloggen waar ik van geniet.
Maar vannacht kwam ineens alles goed.
Waarom? Ik zou het niet precies weten.
Ik had ineens de juiste ladder gevonden.
Ik had ineens de juiste ladder gevonden.
Mijn nachtgedichten staan nu precies op de site zoals ik dat wil.
Ik heb zelfs mijn kaarten eraan toe kunnen voegen.
Ook wist ik ineens het emailadres/wachtwoord van mijn oude blog:
www.rodekers.blogspot.nl
Waardoor ik eindelijk die gedateerde blogs/foto's kon verwijderen.
(Als google ook een beetje mee wilt werken.)
(Als google ook een beetje mee wilt werken.)
Ik heb er een boekenblog van gemaakt.
En ik weer boeken kan lezen en meedoen aan de boekenclub!
Alleen nu ik mijn blog wil linken aan de gedichten en kaarten werkt het ineens niet.
Nou ja, nooit te vroeg juichen en via deze link kom je er ook.
Tja, de zon schijnt, maar ik moet weer verder met mijn studie.
Ik hoop...
en ik heb er vertrouwen in...
...dat het helemaal goed komt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten