Op de woonbeurs in Amsterdam hebben we ze uitgezocht.
En vanmiddag gaat het eindelijk gebeuren!
We krijgen shutters!!!!
Niet aan de buitenkant, zoals op onderstaande foto's.
Hoewel met zo'n uitzicht heb je die shutters eigenlijk niet nodig :-)
Maar oh, wat zijn ze mooi.
Ze doen mij denken aan Paris, Barcelona en Londen.
Aan Simone de Beauvoir, Camille Claudel en Jane Austen.
Ze brengen de zon in huis, maar houden de prikkels buiten.
Zodat de kunst en creativiteit rustig huis kan houden.
In ons eigen hoofd.
Maar ze doen ook denken aan een zonnig strandhuis.
Waar altijd het zand, als een dun poederlaagje op de vloer ligt.
Waar altijd het zand, als een dun poederlaagje op de vloer ligt.
Bij ons komen de shutters aan de voorkant van het huis.
Zodat we kunnen spelen met het licht.
En het licht niet in irritant in het beeldscherm schijnt.
Als we met een zak chips uitgeblust voor de televisie liggen.
Want creativiteit kent ook haar grenzen...
Wij hebben gekozen voor witte shutters.
De schouw en muur (hierboven) hebben we wit en lichtgrijs gelaten.
De muur (hieronder) hebben we poederig (extra mat) roze geverfd.
Met verf uit de serie Le NOIR & BLANC van Karwei.
Ik zal een ander plekje moeten gaan zoeken voor mijn hertjes en vazen.
Want die passen niet meer op de vensterbank.
Die roze muur schreeuwt straks overigens wel om een afbeelding.
Zal ik daar Simone, Camille, en Jane ophangen?
Kunnen zij ook eens televisie kijken.
Maar wat zal het fijn zijn om 's avonds geen inkijk meer te hebben.
Dan doe ik wel met mijn blog :-)
Op 'half shut' paste er zelfs nog een paar vazen (en hertje) tussen :-)
Het zal duidelijk zijn wat vandaag de kers op 'onze" taart was!
Laat de zon en de muzen maar komen.
Wij zijn er klaar voor!
I love wood shutters houston particularly for the house they look amazing!
BeantwoordenVerwijderen