Lucky day #1 #hope

Voor het goede doel kocht ik een 'Klavertje Vier'.

Bij mijn dochter op de atletiekvereniging De Spartaan.

Nou ben ik niet een bijgelovig mens.

Maar een beetje geluk is natuurlijk nooit weg.

En ik kon gelukkig weer met mijn Nikon experimenteren :-)

Meestal komen dit soort doosjes bij mij terecht in een schaal.

Zo'n schaal waar ik ook de fietssleutel van mijn gestolen fiets in bewaar.

Het knoopje van, ja, waarvan ook al weer.

En de nooit ingewisselde Podiumkaart.

Ditmaal maakte ik het doosje echter open.

Erin trof ik een schijfje gedroogde aarde en twee kleine bolletjes.

Het schijfje leek wel een beetje op gedroogde thee.

De bolletjes deden mij denken aan de oude vertrouwde toverbal.

Niet dat ze (bruin en dor) daarop leken.

Maar meer vanwege de belofte die zij in zich meedroegen.

Nu heb ik in China niet voor niets een aantal theeceremonies meegemaakt.

Daarnaast ben ik jaren met een bloemenkweker getrouwd geweest.

En trotse bewoner van de bollenstreek!

Dus stopte ik het 'theeblokje' in het (bijgeleverde) potje en goot deze vol water.

Het wonder geschiedde zij veranderde van droge turf in 'vruchtbaar' aarde.

Zodat ik de twee bolletjes er eenvoudig in kon planten.

Toen begon het lange wachten.

Maakte zij haar belofte waar?

Ging het nu om het groeien of om de bloem?

Ging het nu om het bakken of om de taart?

Ging het nu om de kers die er uiteindelijk op gezet wordt?

Of is het bakken al de kers geweest?

Voor mij was het vooral de belofte en de blijdschap.

Toen er twee kleine puntjes zichtbaar werden.

Hoop, vertrouwen, liefde en geluk.

Ieder klaverblad kent haar eigen belofte.

We raken langzaam onze rituelen kwijt.

Maar sommige zitten diep geworteld.

Die ontrollen zich vanzelf. 

Door goede voeding, water, zonlicht en liefdevolle aandacht.

En door iets waar je minder invloed op hebt.

Hoop, vertrouwen en liefde kun je hebben, ontwikkelen of geven.

Maar hoe is zit dat met geluk?

Is dat hetzelfde als bestemming of het lot?

Ook deze laten zich niet altijd afdwingen.

Het is de vraag of een geluksbrenger het geluk heeft het te mogen worden.

Dan nog maar extra voeding, water, zonlicht en liefdevolle aandacht!

Tja, ik werk niet voor niets in de zorg :-)

Soms moet je geluk toch een beetje afdwingen.

Vanmorgen werd ik wakker.

Vol goede moed om dit weekend mijn dissertatie af te ronden.

De zon scheen. De dissertatie drukte.

Maar de toverbal maakte haar belofte waar!

Een uur later belde de makelaar.

Ik heb een bod!