Lucky day #3 #love

De zon scheen deze week door het raam.
Zij speelde met de schaduwen in mijn vensterbank.

 Na hoop en vertrouwen opende zij voorzichtig ook het derde klaverblad.

Niet bewust van wat ging komen knipoogde deze verbaasd naar het gouden licht. 

Het vierde klaverblad kwam er al wat kleintjes achteraan.

Alsof zij nog niet zeker wist of zij dit vierluik wel zou gaan voltooien.
hoop - vertrouwen - liefde - geluk

Ik zat in de auto op weg naar mijn werk toen de makelaar belde.
Ineens ging alles wel erg snel. De koper deed haar laatste bod.
De zon scheen in mijn ogen.

Wanneer ik "ja" zei was ik per 1 juli mijn huis kwijt.
Na een jaar te koop te hebben gestaan...
Mijn eigen huis.

1 juli? 

Ik ben net akkoord gegaan met een nieuwe baan per 1 juni.

Van de regio Zuid-Holland Noord naar de regio Rivierenland.

Van de bloemen naar de bloesems.

Ik zit volop in het afscheid van mijn regio.

Maar, maar, maar....

 Ik belde mijn lief.

We vielen even stil.

Ik werkte de hele dag.

Op de terugweg belde ik de makelaar.

In de auto ter hoogte van Soest.

Ik dacht aan mijn oma die daar woont.

Ze wordt in mei 99 jaar.

Terwijl ik zei: 'Ik wil liever per 1 augustus...'

Ik reed langs mijn toekomstige huis naar mijn eigen huis.

De zon was uit mijn vensterbank.

Het grote klaverblad was al bezig te sluiten.

Ik pakte mijn camera en klikte, klikte, klikte...

Donderdagochtend stonden ze voor het eerst alle drie open.

Ik bekeek elke kamer in mijn huis 3x.

Nee, ik bekeek de slaapkamers van de kinderen nog vaker.

Ik bekeek hun 'oude' speelgoed en pluche beesten.

Bedacht dat die straks vast niet meer in hun nieuwe kamer mochten staan.

Ik reed in drie minuten naar mijn werk...

De makelaar belde toen ik net op de stoep voor mijn kantoor stond.

Ik keek naar de houten rode tulp tegen het pand.

De 'oude tulp', zo noemt men het gebouw.

Ik dacht aan roze bloesem, en zei ja tegen 15 juli.

Ik had een mooie laatste vergadering met de ondernemingsraad.

's middags reed ik in vijf kwartier van de bloemen naar de bloesems.

Om mijn oude collega gedag te zeggen en mijn nieuwe collega's te ontmoeten.

Vrijdag bracht ik mijn dochter naar school in Noordwijkerhout.

Het dorp waar ik ben opgegroeid.

Als dertienjarige schreef ik op school met hanenpoten in z'n agenda.

Dat 17 mei heel belangrijk was en hij dat nooit mocht vergeten.

Omdat ik dan jarig was en graag een heel groot cadeau wilde!

Ik dacht aan mijn oma, we schelen een paar dagen en 54 jaar.

Bedacht dat we een grotere eettafel nodig hadden.

Voor al onze kinderen, kleinkinderen, achterkleinkinderen en... 

vazen vol tulpen, flessen met bloesems en potten vol klavertjes vier.

Ik reed door naar mijn lief en het voelde ja.

Op de terugweg naar Noordwijk deed ik iets wat ik nog nooit gedaan heb.

Ik zette mijn auto aan de kant en maakte - als een echte bermtoerist - een foto.

Met de geur van hyacinten nog in mijn neus.

Plaatste ik even later een bloemrijke krabbel,

onder het voorlopig (ver)koopcontract.